شب های تنهایی

بعله دوباره حرف زدنای قبل خواپیش
و کپل خانومی که به علت خواب بودو مشترک مورد نظر راهی روستا شده
امشب این اومد تو ذهنم که چی میشه که ادما تصمیم میگیرن جدی باشن یا شوخی کنن.
بنظرم یه دلیلش میتونه ترس باشه مثلا شاید ادم فکر میکنه زندگیو با تموم چیزاش اگه جدی بگیری سخت میگذره و این ترس از سخت گذشتن باعث میشه ادم پیش پیش همه چیو با دید شوخی نگا کنه
یا یه غم بزرگ تو دلش داره و میخواد با شوخ نشون دادن خودش اون چیز توی دلشو پنهون کنه
یا اونی که جدیه میترسه اگه جدی نباشه مسخره بشه یا چیزیو از دست بده

میدونی یه ادم جدیه بدون شوخی خیلی از چیزای زندگیو تجربه نمیکنه الکی یه سری حصار  «باید» دور خودش کشیده. الکی خودشو تو یه موقعیت حبس میکنه و.

یه ادم شوخ بدون جدیت هم اصلا زندگی نمیکنه چون اصل و معنی زندگی چیزی نیس که بشه ندیدش گرفت و مسخرس فکر کنیم میشه به همه چیز خندید. همچین ادمای خیلی خودخواهن اوناهیچ وقت بقیه رو در نظر نمیگیرن. نمیدونن شاید قانون بقیه این نباشه که همه چی یه شوخیه سادس. قشنگی شوخی به اینکه خنده بیاره رو لب اما نه خنده ای که فقط یه تصویر رو صورته و کلی زخم بشه روی دل

کلا بنظرم صفر و صد بودن تو این دوتا رفتار ادمو میبازونه
ما ادمیم با تموم احساسا
احساساییه باید واسه خودمون و بقیه بهشون احترام بذاریم.

تا جلسه بعد شمارو به خدای بزرگ و منان میسپارم????

شبت اروم

 

شوخی ,بقیه ,میشه منبع